Ondersteunende begeleiding op afstand bij het stervensproces

Het levenseinde van de moeder van een dierbare vriendin nadert...

De moeder van een dierbare vriendin Tanita* was al op heel hoge leeftijd en Tanita had me gedurende de laatste jaren al vaker over haar moeder verteld. Hierdoor had ik al een beeld van de situatie waarin haar moeder verkeerde, ook al had ik haar nooit ontmoet.

Op een gegeven moment belde Tanita me op en vroeg me om eens met haar mee te kijken naar de situatie van haar moeder, omdat die nu toch wel erg snel achteruit ging. Haar moeder kon niet meer goed eten. Tanita vroeg mij: "Wat kunnen we doen in deze situatie?" Sondevoeding was al geopperd, maar de arts had al aangegeven dat dat ook niet meer echt zinvol was. Hier hadden zowel de moeder als Tanita en haar familie erg veel moeite mee, want moeder had nog sterk de wens geuit om te willen blijven leven.

In dat telefoongesprek hebben we over deze kwestie gesproken en kon ik haar ondersteunen in de voorbereiding van het volgende gesprek met de arts hierover. De daaropvolgende weken ging haar moeder heel snel achteruit. 

Sondevoeding was geen oplossing zoals wel bleek uit het gesprek met de arts en de thuissituatie was zodanig dat er besloten werd om haar moeder naar een hospice over te brengen voor haar laatste levensfase. Tanita was vanuit haar geloofsovertuiging bekend met een stervensproces, maar nu was het anders, want dit was haar moeder en dat kwam dus heel dichtbij.

De daarop volgende week heb ik dagelijks telefonisch contact met Tanita gehad waarbij ze me vertelde hoe het met haar moeder ging, wat ze nog wel of niet kon en over opmerkelijke dingen die ze zoal bij haar moeder zag. Ze stuurde me ook foto's en filmpjes**, deze beelden gaven mij belangrijke aanvullende informatie over de toestand van haar moeder. Ik kon haar hierbij informeren over het stervensproces in het algemeen en de verschillende stadia die iemand hierin kan doorlopen. Ook kon ik specifiek uitleg geven over wat ze bij haar moeder tegen kwam, zoals het voortdurend friemelen aan de lakens door onrust. 

Verder besprak ik met haar het belang van het creëren van rust in die laatste fase. Uiteindelijk was het zover en dienden de laatste dagen zich aan. Mijn ondersteuning was verder niet meer nodig.

Jouw ondersteuning in deze intense periode van mijn leven was als een "mentale pleister" en van grote betekenis.


*Tanita is een fictieve naam voor deze dierbare vriendin om haar privacy te beschermen.
**Foto's en filmpjes. De keuze om hier gebruik van te maken ligt bij de cliënt. Deze beelden worden via speciale beveiligde media mogelijkheden verstuurd welke vallen onder de AVG privacywetgeving.


© 2020 Dilazorg. .
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin